Балалық кездің кейбір сәттері көз алдыма келеді. Сол кездер еске түскенде, қайтып келмес балалық кездегі бірге ойнаған, құдайы көрші болған, мектепте ұстаз болып сабақ берген адамдар еске түседі. «Айшуақ» кеңшарында тұрған кездегі Мырзалы ағамыз бен Кәбира апайдың отбасы, олардың тәрбиелеп өсірген балалары еске түседі. Біздің үйдің балалары — мен, Руслан, Тұрлан, Беріктермен бірге ойнап, біте … Әрі қарай оқу Жақсылардың жалғасы